Ο “Κακός Χαμός” ο “εκρηκτικός” κατά κόσμον Στέλιος Θεοδωρόπουλος
Κείμενο & Φωτογραφίες | Στέλιος Θεοδωρόπουλος “Κακός Χαμός” | Επιμέλεια | Δημήτρης Χαβρές
Stream σημαίνει “ροή” και ήδη εδώ και αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, υπάρχουν “Streamers” Content Creators ψηφιακοί δημιουργοί δηλαδή, που τους ακολουθεί πιστά το κοινό τους, κοινό που είναι διαφόρων ηλικιών, καθώς ο καθένας τους έχει κάτι το μοναδικό που τους κάνει ακραία αγαπητούς!!! Εν όψη της συνάντησης μου μαζί του στο studio του, όπου θα “streamάρουμε” παρέα… του ζήτησα να μου αυτοσυστηθεί για να τον γνωρίσουν όλοι οι ακόλουθοί του citynow.gr ζητώντας του, ως ηθοποιός που είμαι, να μου απαντήσει στα 5 βασικά ερωτήματα “ποιος, που, πότε, τί & γιατί” καθώς ο “Κακός Χαμός” είναι μια πολύ δυναμική persona στον κόσμο του gaming! Όσο για το τί, τον κάνει μοναδικό, θα σας το απαντήσω εγώ στο τέλος, ως ακόλουθος του!
Ποιος: Είμαι ο Στέλιος Θεοδωρόπουλος, γνωστός και ως Κακός Χαμός. Ένα όνομα που όταν το διάλεγα στα 19 μου, δεν περίμενα ότι θα με ακολουθεί για πάντα – μαζί με όλα τα παρατσούκλια που έχουν δημιουργηθεί στην πορεία. Από “Χαμούλης” μέχρι “Ξάμος” (καθώς το username μου έπρεπε πριν χρόνια να είναι στα αγγλικά, Kakos Xamos) και ό,τι άλλο έχει σκεφτεί το κοινό μου, το brand αυτό εξελίχθηκε από ένα απλό ψευδώνυμο σε κάτι που σήμερα καθορίζει την ταυτότητά μου στο διαδίκτυο.
Που: Η αλήθεια είναι πως δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου να γίνω content creator. Δεν ήμουν το παιδί που από μικρό ήθελε να γίνει YouTuber – βασικά, όταν ήμουν μικρός, το YouTube δεν ήταν όπως σήμερα. Ήταν μια εποχή όπου ακόμα και το gaming ως έννοια ήταν κάτι αρκετά ξένο, ειδικά για τους μεγαλύτερους. Οι περισσότεροι γονείς δεν καταλάβαιναν καν τι είναι και γιατί αξίζει να του δώσεις σημασία. Ήταν απλώς “παιχνίδια” και τίποτα παραπάνω, τουλάχιστον στα μάτια της τότε κοινωνίας. Όμως, τα video games, η nerd κουλτούρα και όλα αυτά τα “παράξενα” που αγαπάμε, πάντα με έλκυαν. Δεν ήταν μόνο η διασκέδαση – ήταν ολόκληρος κόσμος, γεμάτος περιπέτειες, χαρακτήρες, ιστορίες και μουσικές που μπορούσαν να σε κάνουν να νιώσεις.
Αυτή η συναισθηματική ένταση και η σύνδεση με τον κόσμο του gaming δεν ήταν μόνο λόγω της ψυχαγωγίας, αλλά γιατί κάθε παιχνίδι σου προσέφερε κάτι διαφορετικό. Πέρα από την απλή αναπαραγωγή του περιεχομένου, δημιουργούσε προσωπικές στιγμές, εκείνες τις ανατριχιαστικές ή συγκινητικές εμπειρίες που καθόρισαν τη σχέση μου με το gaming. Παρά την απογοήτευση από κάποιες αποτυχίες, πάντα ήταν εκεί η επιθυμία να προσπαθήσω ξανά και ξανά, να μάθω, να εξελιχθώ.
Πότε
Τα πρώτα μου βήματα στο gaming Τα πρώτα μου βήματα έγιναν αρκετά νωρίς, κυρίως γιατί είχα την τύχη να έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό που ήταν ήδη μέσα στο gaming. Αυτό σημαίνει ότι εγώ δεν πέρασα από τη φάση του “ποια κονσόλα να διαλέξω;” – οι επιλογές ήταν ήδη εκεί. Και κάπως έτσι, το πρώτο μου gaming experience ήρθε μέσα από το πρώτο Game Boy, αυτό το “γκρι τούβλο” που όσοι ξέρουν, ξέρουν.
Παρόλο που το Game Boy ήταν η πρώτη μου επαφή, η πρώτη κονσόλα που πραγματικά σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια ήταν το Super Nintendo. Δεν ήταν απλά μια κονσόλα, ήταν μια εμπειρία. Τα χρώματα, τα sprites, οι μουσικές, ακόμα και το χειριστήριο – όλα με είχαν μαγέψει. Ήταν η εποχή που τα παιχνίδια δεν σε κρατούσαν από το χέρι. Ήταν δύσκολα, απαιτητικά και, κυρίως, ανελέητα για ένα παιδί 5 χρονών. Τότε δεν υπήρχαν tutorials, ούτε save points κάθε 5 λεπτά. Τις περισσότερες φορές, αν έχανες, ξαναέπαιζες από την αρχή. Και αυτό, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, ήταν μέρος της γοητείας.
Μία από τις πρώτες μου gaming αναμνήσεις – και πιθανώς το πρώτο μου “τραύμα” στον χώρο – ήταν με το Batman Returns. Ο αδερφός μου, είχε φτάσει στην τελευταία πίστα. Ήταν η στιγμή που όλα θα κρίνονταν. Και τότε… έχασε. Όχι απλά έχασε, αλλά έχασε με τον πιο άδοξο τρόπο. Αυτό που ακολούθησε ήταν η απόλυτη ένδειξη rage quit: το χειριστήριο έφυγε στον αέρα, προσγειώθηκε μακριά και – φυσικά – έσπασε. Και μαζί του, έσπασε και η καρδιά μου, γιατί αυτό σήμαινε ότι δεν είχαμε πλέον χειριστήριο για να παίξω εγώ.
Εδώ έρχεται το πραγματικά αστείο κομμάτι. Οι γονείς μας αποφάσισαν να αγοράσουν νέο χειριστήριο. Αλλά όχι όποιο κι όποιο. Όχι το κλασικό gamepad του SNES. Όχι. Πήραν joystick. ΣΑΝ ΜΟΧΛΟ! Ξέρετε, αυτό το πράγμα που έμοιαζε να βγήκε από arcade και που κανείς δεν χρησιμοποιούσε σε SNES. Και όμως, έμαθα να παίζω με αυτό. Μην με ρωτήσετε πώς – ούτε εγώ ξέρω. Το θέμα είναι ότι σε μικρή ηλικία, όταν δεν ξέρεις τι σημαίνει “κανονικό”, απλά προσαρμόζεσαι. Και έτσι, εκεί που άλλα παιδιά πάλευαν με το D-pad, εγώ πάλευα με έναν μοχλό που δεν είχε κανένα νόημα να βρίσκεται στα χέρια μου.
Το πρώτο παιχνίδι όμως που πραγματικά με τρόμαξε, ήταν το Resident Evil. Θυμάμαι να παρακολουθώ τον νονό μου να παίζει και να τρομάζω με ένα σκυλί που πετάγεται από ένα τζάμι. Εκείνη η στιγμή, ήταν το πρώτο βήμα σε έναν κόσμο γεμάτο φόβο και αδρεναλίνη, έναν κόσμο που με γοήτευσε και με παρέσυρε για πάντα. Κάθε νέο παιχνίδι ήταν και μια νέα πρόκληση, μια νέα ιστορία που ήθελα να ζήσω. Από το πρώτο Resident Evil μέχρι σήμερα, η σειρά αυτή έγινε το σημείο αναφοράς για πολλά άλλα παιχνίδια που ακολούθησαν και με επηρέασαν σε βάθος.
Αυτές ήταν οι πρώτες μου στιγμές στο gaming. Αλλά ήταν μόνο η αρχή…
Τί: Από gamer σε content creator
Η απόφαση να φτιάξω βίντεο ήρθε κάπως… ξαφνικά. Είχα περάσει στη σχολή μου και περίμενα να ξεκινήσει, αλλά μέχρι τότε, η καθημερινότητά μου είχε γεμίσει από βαρεμάρα. Δεν ξέρω τι με έπιασε. Κάτι απλά μέσα μου έκανε κλικ και είπα: “Θέλω να κάνω βίντεο”. Να μιλήσω κάπου για αυτά που σκέφτομαι και με απασχολούν. Ακόμα και με επιπόλαιο τρόπο, όπως άρμοζε σε ένα παιδί 19 χρονών.
Το αστείο είναι ότι, στο μυαλό μου, το κανάλι τότε θα είχε πολύ διαφορετικό ξεκίνημα αν ήταν στο χέρι μου. Κανονικά, ήθελα να ξεκινήσω να κάνω βίντεο στο YouTube με gaming, αλλά δεν είχα τα μέσα. Ούτε καλό PC, ούτε χειριστήρια, τίποτα. Οπότε, απλά κατέληξα να ξεκινάω με κάτι πιο ανάλαφρο. Σχολίαζα γεγονότα και καταστάσεις, άλλοτε με σοβαρό, άλλοτε με αστείο τρόπο, άλλοτε συνδυαστικά.
Στην αρχή ήταν ξεκάθαρα για πλάκα όλο αυτό. Ήταν ένα πάρα πολύ ευχάριστο χόμπι. Δεν υπήρχαν τότε βλέψεις για κάτι πιο σοβαρό. Ποιος να μου το έλεγε όμως ότι καμιά φορά η μοίρα τα φέρνει αλλιώς.
Η στιγμή βέβαια που κατάλαβα ότι όλο αυτό μπορεί να γίνει κάτι σοβαρό, η αλήθεια είναι ότι άργησε να έρθει σε εμένα. Έπρεπε πρώτα να τελειώσω τη σχολή, να απολυθώ από τον στρατό και να πάρω απόφαση ότι… αυτό μου ταιριάζει. Θέλω να το κυνηγήσω. Ακόμα πιο σοβαρά. Και αυτό έγινε πριν 3-4 χρόνια περίπου, ενώ εγώ έχω ξεκινήσει την δημιουργία περιεχομένου εδώ και 12 χρόνια!
Έτσι λοιπόν, αντίστοιχα και το gaming, έγινε σταδιακά αναπόσπαστο κομμάτι στο περιεχόμενό μου. Αρχικά, εμφανιζόταν στα βίντεό μου με έμμεσο τρόπο – μέσω αναφορών, αστείων και μικρών σχολιασμών. Όμως, όσο περνούσε ο καιρός, δεν μπορούσα να το κρατήσω εκτός. Ξεκίνησα να δημιουργώ gaming περιεχόμενο, να μοιράζομαι τα αγαπημένα μου παιχνίδια, να δοκιμάζω νέα είδη και, φυσικά, να κάνω livestreams. Το Twitch ήταν ένα μεγάλο βήμα, καθώς μου έδωσε τη δυνατότητα να αλληλεπιδρώ σε πραγματικό χρόνο με ανθρώπους που μοιράζονταν το ίδιο πάθος.
Το πιο ωραίο κομμάτι του να είσαι content creator, ειδικά όταν μιλάμε για gaming, είναι ότι ζεις τις στιγμές μαζί με το κοινό σου. Είτε πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη και δύσκολη στιγμή, είτε για κάποιο αστείο, η χαρά του να το μοιράζεσαι κάνει την εμπειρία ακόμα καλύτερη. Και κάπως έτσι, από gamer… κατέληξα να γίνω full-time content creator.
Γιατί: Το gaming και η αλήθεια που αγνοούν πολλοί
Το gaming έχει δεχτεί πολύ άδικη κριτική. Έχει γίνει αποδιοπομπαίος τράγος ξανά και ξανά, κατηγορούμενο ότι προκαλεί βία, απομόνωση ή τεμπελιά. Αν ήταν έτσι, με όλα τα παιχνίδια που έχω παίξει από τα 5 μου, θα έπρεπε μέρα παρά μέρα να είμαι στις ειδήσεις για κάποιο δυσάρεστο συμβάν. Αλλά εδώ είμαστε, χρόνια μετά, και αντί να προκαλώ χάος, μιλάω για αυτό που αγαπώ και το έχω μετατρέψει σε κομμάτι της ζωής μου.
Η αλήθεια είναι ότι το gaming είναι ένας τρόπος έκφρασης και μία σύγχρονη μορφή τέχνης. Όπως ένα βιβλίο ή μια ταινία, μπορεί να σε συγκινήσει, να σου μεταφέρει μηνύματα, να σου προκαλέσει συναισθήματα. Υπάρχουν παιχνίδια που σε βάζουν σε δύσκολες ηθικές επιλογές, που σε κάνουν να αναρωτηθείς για τη φύση της ανθρωπότητας, που σε βάζουν στη θέση ενός χαρακτήρα και σου επιτρέπουν να ζήσεις τις εμπειρίες του.
Και έπειτα, υπάρχουν τα παιχνίδια που απλά προσφέρουν χαλάρωση και διασκέδαση. Παιχνίδια που μας επιτρέπουν να ξεφύγουμε, να γελάσουμε με φίλους, να νιώσουμε αδρεναλίνη σε έναν ψηφιακό κόσμο χωρίς πραγματικές συνέπειες. Γιατί αυτό είναι το gaming: μία πολυδιάστατη εμπειρία, με κάτι για τον καθένα.
Τα παιχνίδια που έχω αγαπήσει εγώ προσωπικά δεν περιορίζονται μόνο στο να με διασκεδάζουν, αλλά με έχουν βοηθήσει να εξελιχθώ και ως άνθρωπος. Το πείσμα που απέκτησα από τα Dark Souls για παράδειγμα, είναι πείσμα που χτίστηκε με τα χρόνια και με ακολούθησε στην καθημερινότητά μου. Εκεί, κάθε αποτυχία είναι ένα μάθημα, και κάθε προσπάθεια για να περάσεις έναν τοίχο από εχθρούς και προκλήσεις, γίνεται ένα δικό σου βήμα προς την πρόοδο. Αυτό το πείσμα, αυτή η επιμονή να προσπαθώ ξανά και ξανά, χωρίς να απογοητεύομαι, πέρασε και στη ζωή μου.
Όταν αντιμετώπισα δυσκολίες, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, το gaming με βοήθησε να παραμείνω προσηλωμένος στους στόχους μου. Το ίδιο πείσμα ήταν εκεί όταν χρειάστηκε να αντιμετωπίσω τις αποτυχίες μου και να τις ξεπεράσω. Όσο πιο δύσκολο ήταν το επίπεδο, τόσο μεγαλύτερη ήταν η ικανοποίηση από την επίτευξη του στόχου, και αυτό το αίσθημα μου έμεινε. Το gaming δεν μου έμαθε μόνο να “νικάω”, αλλά και να εκτιμώ τις προσπάθειες και τις ατέλειες.
Το gaming έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιώσει τις γνωστικές δεξιότητες, την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, τη στρατηγική σκέψη, ακόμα και την ομαδικότητα. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι gamers μπορούν να επεξεργάζονται πληροφορίες πιο γρήγορα, να έχουν καλύτερο συγχρονισμό χεριού-ματιού και να αναπτύσσουν αυξημένες δεξιότητες προσαρμογής σε νέα περιβάλλοντα.
Όμως, όσο κι αν τα επιστημονικά δεδομένα καταρρίπτουν τα στερεότυπα, οι παλιές αντιλήψεις παραμένουν. Το gaming συνεχίζει να αντιμετωπίζεται με καχυποψία από ανθρώπους που δεν το έχουν ζήσει. Όμως, όσοι πραγματικά γνωρίζουν, καταλαβαίνουν ότι δεν είναι απλά “παίξε ένα παιχνίδι”. Είναι εμπειρία. Είναι τρόπος να δημιουργείς αναμνήσεις, να συνδέεσαι με άλλους και, πάνω από όλα, να απολαμβάνεις τη διαδρομή.
Η εμπειρία μου με τα παιχνίδια έχει γίνει μέρος της ταυτότητάς μου και έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του τρόπου σκέψης και της προσέγγισής μου στη ζωή. Το gaming είναι για μένα κάτι περισσότερο από ένα χόμπι – είναι μια σχολή ζωής, μια διαρκής πρόκληση να γίνομαι καλύτερος, να αναπτύσσω στρατηγική, να ξεπερνάω τα εμπόδια και να διαχειρίζομαι τις αποτυχίες. Είναι ταυτόχρονα τρόπος κοινωνικοποίησης και εκτόνωσης, αλλά και εργαλείο για την προσωπική μου εξέλιξη, το οποίο με βοήθησε να αναπτύξω δεξιότητες που μεταφέρονται και στην καθημερινότητα. Είτε μιλάμε για την επιμονή των Dark Souls, τη συναισθηματική ένταση του The Last of Us, είτε την αγωνία των Resident Evil, όλα αυτά έχουν γίνει κομμάτι της προσωπικότητάς μου.
Αυτό το υπέροχο τρελούτσικο αγόρι, τον “Κακό Χαμό” ήθελα χρόνια να τον συναντήσω!!! Γιατί έχω τα καλλιτεχνάκια μου, στην θεατρική ομάδα εφήβων, που είχαν φροντίσει να τον γνωρίζω χρόνια τώρα, καθώς τον παρακολουθούσαν από μικρά! Έτσι άρχισα να τον “παρακολουθώ” και να γελάω πολύ μαζί του! Έχει καυστικό χιούμορ, είναι πολύ έξυπνος και ανάμεσα στους πιστούς ακόλουθους του, έχει ανθρώπους όλων των ηλικιών!!!
Έτσι, πέρυσι τον Απρίλιο και με αφορμή το ότι είχε ανακοινώσει ότι θα streamάρει “God of War” σκεφτήκανε από την ομάδα μου & του στήσαμε, μια επική “φάρσα” σε συνεργασία με κάποιους κοντινούς του φίλους!!! Δείτε στο video τί “κακός χαμός” έγινε, όπως αρμόζει στον Στέλιο!!! Από τότε μας δένει μια εγκάρδια φιλία! Είναι από τους content creator που εκτιμώ και τον θαυμάζω τρελά! Επίσης μας έμαθε τα σήριαλ της “Καραδήμου” στο YouTube τα οποία σχολιάζει μοναδικά!!! Αααααα και φυσικά δεν μπορώ να μην σχολιάσω το χαρακτηριστικό γέλιο του!!!!
Έκτοτε, συναντιόμαστε στα GAMEATHLON, διαδικτυακά έστω και για ένα γεια, αλλά και σε απρόσμενα καφεδάκια με κοινούς αγαπημένους φίλους!!!
Σας αφήνω εδώ τα social του για όσους δεν τα έχετε, ακολουθήστε τον και θα με θυμηθείτε!!!
YouTube https://www.youtube.com/@KakosXamos
Instagram instagram.com/stelios_theodoropoulos
Twitch twitch.tv/kakos_xamos
Δεύτερο κανάλι για livestreams
youtube.com/channel/UC-FOF5XTcOt1e5HBy6He1gQ
TikTok
tiktok.com/@kakos_xamos
Discord
discord.com/invite/m9KA85r
Facebook Page
facebook.com/KakosXamos
Φίλοι μου αναζητήστε τα “stremάροντας” με αγαπημένους content creators και απολαύστε τους, μοναδικούς μου φίλους από τον μαγευτικό nerd κόσμο των gamers και του gaming!!!
