Αληθινές ιστορίες

Αληθινές ιστορίες: Τα τελευταία χρόνια κάνω παρέα με έναν άνθρωπο πολύ καλό, αλλά και με σοβαρά θέματα με την ψυχολογία του αλλά πάντα είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Πολλές φορές βέβαια εγώ συμπεριφερόμουν τρομερά ανώριμα απέναντί του και τον παράταγα όταν περνούσα καλά, ενώ όταν είχα θέματα κυρίως αισθηματικά ήμουν προσκολλημένη πάνω του.

Αυτός ο άνθρωπος πρόσφατα δημιούργησε μία σχέση με μία κοπέλα που φάνηκε από την πρώτη στιγμή πως πραγματικά τον αγαπούσε και ήθελε μόνο το καλύτερο για εκείνον. Απέναντι μου η κοπέλα επίσης άψογη.

Στην αρχή αυτή η γυναίκα ήταν με τον κολλητό μου από το πρωί μέχρι το βράδυ και ήταν απόλυτα λογικό μιας και ζούσαν στο έπακρο τον έρωτά τους, αλλά εγώ ένιωθα πως ζήλευα. Ένιωθα πως αυτή η γυναίκα μπορεί να κλέψει τον κολλητό μου και πετούσα μικρές δηλητηριώδεις ατάκες. Δεν είμαι ερωτευμένη με τον κολλητό μου σίγουρα αλλά ένιωθα κάποια απειλή προφανώς από την ανασφάλειά μου.

Εκείνη πάλι η γυναίκα άψογη απέναντι μου. Έδειχνε τη συμπάθειά της, κυνηγούσε το να βρεθούμε οι τρεις μας και να γνωριστούμε καλύτερα και έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για τα δικά μου προβλήματα. Με συμβούλευε και πάντα ήταν ένα βήμα μπροστά σε αυτά που έλεγε, αφού τις περισσότερες φορές συνέβαιναν όσα προέβλεπε.

Με τον κολλητό μου είχαν πολλούς καυγάδες. Πάντα ήξερα ότι εκείνη είχε δίκιο. Ζητούσε από τον κολλητό μου το αυτονόητο και εκείνος έχοντας σοβαρά ψυχικά τραύματα από την παιδική του ηλικία έκανε τα πάντα για να την απογοητεύει. Δεν του έλεγα ποτέ την αλήθεια. Δεν του είπα ποτέ πως είναι απαράδεκτος και θα πρέπει να συμμορφωθεί όπως θα έπρεπε σαν καλή φίλη. Δεν του έλεγα την αλήθεια ότι χρειάζεται βοήθεια για να σταματήσει να συμπεριφέρεται τόσο άσχημα κυρίως στον εαυτό του.

Σε έναν μεγάλο τσακωμό έμπλεξα κι εγώ. Μετέφερα ψέματα στον κολλητό μου και συνέβαλα με τον τρόπο μου στον χωρισμό του με αυτή την γυναίκα, η οποία με καλούσε σπίτι τη και μου συμπαραστεκόταν όταν εγώ χώρισα. Πριν χωρίσω ο σύντροφός μου, μου είχε ζητήσει να μην μιλάει με τον κολλητό μου και εγώ τον άκουσα. Το ξέρω ότι θα έπρεπε να ντρέπομαι αλλά το έκανα. Όταν χώρισα λοιπόν ήμουν συνέχεια ανάμεσα στο ζευγάρι που με βοηθούσαν να ηρεμήσω.

Όταν χώρισαν όμως εγώ είπα στον κολλητό μου κάτι που με κάνει να ντρέπομαι ακόμα και τώρα. Του είπα ότι εάν ξαναεπιστρέψει σε αυτή τη γυναίκα τότε δεν θα ξανακάνουμε παρέα. Και δεν έκανα μόνο αυτό. Τον παρακινούσα συνέχεια να βρει κάτι άλλο περιστασιακό, κάτι άλλο να περάσει την ώρα του. Και εκείνος με άκουγε.

Δεν έχω καμία ευθύνη που με άκουγε, αλλά εγώ ξέρω πως δεν θα έπρεπε να φερθώ τόσο χυδαία σε αυτή την γυναίκα και στον κολλητό μου κυρίως. Γιατί εάν ήμουν σωστή φίλη θα έπρεπε να τον βάλω κάτω και να είμαι απόλυτα αυστηρή μαζί του. Γιατί ήξερα πως αυτή η γυναίκα θα τον βοηθούσε να βγει από τα σκοτάδια του. Γιατί αυτή η γυναίκα μπορούσε να είναι και μία δική μου πραγματική φίλη. Πλέον αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι τόσο μακριά ο ένα από τον άλλον που μακάρι να μπορούσα να διορθώσω το κακό που έκανα. Αλλά δεν βρίσκω το θάρρος! Με στεναχωρώ για όσα έκανα και ντρέπομαι!