Αληθινές ιστορίες

Αληθινές ιστορίες: Αποφάσισα κι εγώ να γράψω την ιστορία μου μήπως και κάποιος θα μπορούσε να με βοηθήσει να σταματήσω να κάνω τόσα λάθη στη ζωή μου ή να καταλάβω τι φταίει πια.

Είμαι μία νεαρή κοπέλα που ζω και εργάζομαι στην Αθήνα. Πρόσφατα είχα μία σχέση που τελείωσε γιατί εγώ δεν ήμουν καθόλου σωστή μαζί με αυτό τον άνθρωπο. Έλεγα ψέματα, του έκανα τη ζωή κόλαση με αποτέλεσμα αυτός ο άνθρωπος να αποφασίσει να με χωρίσει και δεν τον αδικώ.

Βέβαια στην αρχή και καμία φορά και τώρα ακόμα σκέφτομαι άσχημα για αυτόν αλλά όταν κάθομαι και ηρεμώ και σκέφτομαι μόνη μου, τότε συνειδητοποιώ πως αυτός ο άνθρωπος με αγάπησε πραγματικά. Το πρόβλημα είναι πως τον αγαπώ κι εγώ. Ή έτσι νομίζω.

Μετά το χωρισμό προσπάθησα να δείξω ότι δεν με νοιάζει οπότε άρχισα τις βόλτες και συνέχιζα τη δουλειά μου στο καφέ. Εκεί με φλέρταρε ένας άντρας με πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας πάνω από 30 χρόνια.  Ένιωσα αμέσως μία αναπτέρωση του ηθικού μου σαν να το είχα τόσο ανάγκη να πάρω την επιβεβαίωση. Αδιαφορώντας για τα πραγματικά μου συναισθήματα αποδέχθηκα την πρότασή του και πήγα σπίτι του. Ένα υπέροχο σπίτι με τρομερή θέα στη θάλασσα και δύο υπέροχα σκυλιά και εκεί περάσαμε όμορφα. Αλλά μετά από αυτό ένιωσα τόσο άδεια. Ένιωσα φθηνή και εξαφανίστηκα ως δια μαγείας.

Και μέσα στο σπίτι σκεφτόμουν τον πρώην μου και νευρίαζα γιατί αυτός ο άνθρωπος με κατηγορούσε για αυτό ακριβώς το πράγμα. Ότι μπορώ και φέρομαι σαν φθηνή. Και είχε δίκιο. Μα γιατί πήγα και βρέθηκα ερωτικά με αυτό τον άντρα;

Και ενώ ένιωθα απαίσια με τον εαυτό μου για τα λάθη που έκανα και κάνω ακόμα, έκανα ένα ακόμα λάθος που πραγματικά με κάνει να με σιχαίνομαι. Πήγα και επικοινώνησα όχι με τον πρώην μου, αλλά με τον άντρα που είχα σχέση πριν από τον πρώην μου. Έναν άντρα που αποδεδειγμένα με απατούσε κατά τη διάρκεια της σχέσης μας και που το μόνο που ήθελε να του ικανοποιώ τα γούστα στο κρεβάτι γιατί αυτός δεν ικανοποιούσε ποτέ τα δικά μου θέλω στα ερωτικά, μέχρι που είχε βρεθεί ο πρώην μου που μου έδειξε το δρόμο.

Και έρχομαι και αναρωτιέμαι! Τι είμαι τελικά; Είμαι τόσο κακή ψυχή ή τόσο επιπόλαια γυναίκα. Γιατί φέρομαι έτσι; Γιατί φέρομαι έτσι στον εαυτό μου σαν να είμαι καμία τελευταία γυναίκα. Φέρομαι χωρίς καμία αξιοπρέπεια για τον εαυτό μου, χωρίς να έχω ηθικές αξίες και ντρέπομαι. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω και πως να διορθωθώ.