Οι αληθινές ιστορίες στο Citynow έρχονται ξανά μέσα από μία εξομολόγηση μιας φίλης που ήθελε να μοιραστεί με όλους εμάς τη δική της προσωπική ιστορία.
“Σε μία πρόσφατη έξοδο μου με φίλες άκουσα την ιστορία μίας φίλης, η οποία χώρισε πρόσφατα και μας περιέγραφε πόσο πολύ την αδίκησε ο συντροφό της με τη συμπεριφορά του. Αυτόματα το μυαλό μου πήγε σε μία παλιότερη δική μου ιστορία που επίσης ο τότε σύντροφός μου με είχε αδικήσει και αυτό τότε ήταν αβάσταχτο.
Θυμήθηκα αυτή τη σχέση που δεν πήγε τελικά καλά! Ήταν ένας άνθρωπος που τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Για εκείνον δεν ξέρω ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια και ούτε φυσικά θα μάθω ποτέ.
Όταν γνώρισα αυτό τον άνθρωπο γρήγορα κατάλαβα πως επρόκειτο για έναν άνθρωπο που είχε βιώσει πολύ δύσκολες καταστάσεις στη ζωή του. Αυτό με έκανε ακόμα περισσότερο να τον θέλω. Και όχι για να τον βοηθήσω, αλλά κατάλαβα γρήγορα πως επρόκειτο για έναν άνθρωπο με απίστευτα προσόντα και μία ευφυία που εάν είχε ζήσει διαφορετικά, θα ήταν κάτι πολύ σημαντικό στο είδος του, όποιον κι αν είναι αυτό.
Η σχέση εξελίχθηκε πολύ γρήγορα και για τους δύο μας, κάνοντας όνειρα για εμάς και για το κοινό μας μέλλον! Του έλεγα τα όνειρά μου για εκείνον και πόσα πολλά πράγματα πίστευα ότι θα μπορούσε να κάνει! Κι αυτό γιατί το πίστευα! Μάλιστα, πολλά από αυτά συμφωνούσαμε και εκείνος έδειχνε πρόθυμος να αλλάξει τη βαλτωμένη του ζωή και να μας δώσει μία ευκαιρία τόσο σε εμάς όσο και σε εκείνον να κάνει επιτέλους πράγματα τα οποία θα αναδείκνυαν τα ταλέντα του.
Η εξέλιξη όμως δεν ήταν αυτή που θα θέλαμε! Εγώ συνέχιζα να προετοιμάζω το έδαφος για να τον βοηθήσω, αλλά εκείνος που δεν είχε μάθει στη ζωή του πόσο πολύ αξίζει να τον αγαπούν, έδειχνε διαρκώς μία ανωριμότητα που με σταματούσαν και εμένα! Τελικά αυτό τον αγώνα δεν τον εγκατέλειψα εγώ, αλλά εκείνος! Και για μεγάλο χρονικό διάστημα αναρωτιόμουν εάν αυτός ο άνθρωπος πραγματικά με αγάπησε. Αλλά όχι μόνο αυτό!
Αναρωτιόμουν γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν είδε σε εμένα την μεγάλη μου λαχτάρα να του προσφέρω όλα όσα μπορούσα, τον κόσμο όλο εάν μπορούσα έτσι ώστε η ζωή μας να είναι όμορφη, ειρηνική, αλλά και με εκείνον να νιώθει πως κάνει όλα εκείνα που είχε ονειρευτεί! Και ήθελα να είμαι εγώ ο άνθρωπος που θα του έκανα πραγματικότητά τα όνειρά του!
Αλλά η ζωή και εκείνος είχε άλλα σχέδια τελικά και για χαζούς λόγους χωρίσαμε! Και για αρκετό καιρό σκεφτόμουν αυτό! Πόσο με αδίκησε εγκαταλείποντας τον αγώνα γιατί απλά φοβήθηκε την αλλαγή! Και την αλλαγή προς το καλύτερό του!
Τσέκαρε κι αυτά:
