Αληθινές ιστορίες

Αληθινές ιστορίες: Ντρέπομαι για όσα σου έκανα. Ντρέπομαι τόσο πολύ, αλλά φοβάμαι να πω την αλήθεια. Να βγω να την φωνάξω σε όλο τον κόσμο. Και κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου, παριστάνοντας τον χαρούμενο, τον έξω καρδιά με τους φίλους μου, τις βόλτες μου, τα φλερτ μου ή τις αποτυχημένες προσπάθειες για σχέση.

Ντρέπομαι τόσο πολύ που σε πρόδωσα. Που άφησα τρίτους να μπουν στη σχέση μου και να μου αλλάξουν τα μυαλά. Ντρέπομαι που όσο ήμουν μαζί σου δεν ήμουν σωστός και ζητούσα την επιβεβαίωση με ανόητα φλερτ ή κοιτώντας πίσω το παρελθόν από ανθρώπους που με είχαν προδώσει.

Ντρέπομαι τόσο πολύ που πρόδωσα την αγάπη σου και τα τόσα πολλά που μου έδωσες, γιατί κανείς δεν έδωσε τόσα πολλά σε εμένα και δεν το άντεξα. Ντρέπομαι που σου έκανα τεστ για να δεις εάν ενδιαφέρεσαι για εμένα αφήνοντάς σε να περιμένεις για μένα και δίνοντας μεγαλύτερη σημασία σε φίλους μου.

Ντρέπομαι που ούρλιαζα συνέχεια στα αυτιά σου ότι θέλω να βγαίνω και να διασκεδάζω ενώ εσύ ποτέ δεν μου το απαγόρευσες, αλλά εγώ έβρισκα αφορμή αυτό για να σε ταράξω. Ντρέπομαι που μου έλεγες να βγαίνω ή να πηγαίνω διακοπές με τους φίλους μου αλλά χωρίς με τη συμπεριφορά μου να σε βάζω σε δεύτερη μοίρα. Κι εγώ επίτηδες έφερνα αντιρρήσεις και σε κατηγορούσα ότι με ήθελες μέσα σε κλουβί, ενώ εσύ με ήθελες ελεύθερο και απλά να σε αγαπώ.

Ντρέπομαι για όσα σου έκανα. Που μείναμε μακριά ο ένας από τους άλλους και εγώ έτρεξα σε άλλες αγκαλιές, χυδαίες που το μόνο που ήθελαν από εμένα να με φασώνουν σε παρκάκια πίσω από μεγάλα κτίρια και πανεπιστήμια.

Ντρέπομαι που για να μην αντιμετωπίσω την αλήθεια μου, έτρεξα να βρω άλλη αγκαλιά. Ντρέπομαι που λέω ψέματα στους φίλους μου και δεν τους λέω πόσο σκάρτα φέρθηκα σε εσένα και τους αφήνω να σε βρίζουν και να σε κατηγορούν, ενώ εγώ ξέρω την αλήθεια.

Ντρέπομαι που ήσουν ο μόνος που ενδιαφέρθηκες για το μέλλον μου κι εγώ σε πρόδωσα για άλλη μία φορά. Ντρέπομαι που με ρωτούσες ποια είναι τα σχέδιά μου για το μέλλον μου κι εγώ σε κατηγορούσα πως θες να με χειριστείς, ενώ το μόνο που ήθελες ήταν να γίνω μεγάλος και τρανός.

Ντρέπομαι που σε κατηγορούσα για απιστία, ενώ εγώ ήμουν ο πρώτος που απίστησε, ακόμα και όταν ήμουν μαζί σου. Ντρέπομαι που όταν ένιωθα άρρωστος φώναζα και εσύ έτρεχες πάντα και με έκανες αμέσως καλά, ενώ εγώ αδιαφορούσα για την υγεία σου και την κούρασή σου. Ντρέπομαι που σε προκαλούσα όταν καυγαδίζαμε, ρίχνοντάς σου κρασιά στο κεφάλι σου και φτύνοντάς σε και εσύ με υπομονή μου ζητούσες να ηρεμήσω.

Ντρέπομαι που ενδιαφερόσουν για όλους τους ανθρώπους στη ζωή μου και ήσουν πρόθυμος να βοηθήσεις με τα πάντα κι εγώ σε κατηγορούσα ότι το κάνεις επίτηδες για να κλέψεις τη δόξα.

Ντρέπομαι για αυτά και για άλλα τόσα. Ακόμα και τώρα ντρέπομαι γιατί δεν σου έχω πει όλη την αλήθεια! Ντρέπομαι που άφησα το φόβο μου να με κυριεύσει και δεν πάλεψα για σένα. Ντρέπομαι που όπως φαίνεται δεν μπορώ να αγαπήσω. Και τώρα χωρίς τη δική σου πραγματική αγάπη δεν ξέρω τι να κάνω. Μάλλον ξέρω αλλά και πάλι ντρέπομαι που δεν το κάνω!

Ρε ντρέπομαι!