Αθήνα: Κτίρια-κοσμήματα για την αισθητική της Αθήνας, επιστρέφουν στους Αθηναίους και τις Αθηναίες, ύστερα από χρόνια εγκατάλειψης, λεηλασίας και φθοράς. Κτίσματα που κάποια εξ αυτών θα «ζήλευαν» πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, για την αρχιτεκτονική τους, απελευθερώθηκαν και γίνονται ξανά, κομμάτι του πολιτισμού και της αθηναϊκής ιστορίας.
Είναι σημεία που συνδέθηκαν με το χρώμα, το φως και ολόκληρες διαδρομές της πόλης αλλά και με πολλές ιστορίες των ανθρώπων της. Κτίσματα που απολάμβαναν κάτοικοι και επισκέπτες στον περίπατό τους και κοσμούσαν κάθε γειτονιά.
Βυθίστηκαν και εγκαταλείφθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, έμειναν ανεκμετάλλευτα δίνοντας χώρο στο σκοτάδι, τον φόβο και την παραβατικότητα, επηρεάζοντας την καθημερινότητα της Αθήνας και την ποιότητα της ζωής σε ολόκληρες περιοχές.
O Δήμος Αθηναίων, σε μία αδιάκοπη προσπάθεια να απελευθερώσει τους δημόσιους χώρους αλλά και να «ξυπνήσει» γωνιές της πόλης που έμειναν ξεχασμένες, εφαρμόζει το σχέδιο της χαρτογράφησης και της αξιοποίησής τους.
Έτσι, μέσα σε έναν χρόνο, 63 κτίρια, μικρά και μεγάλα, πλατείες, οικόπεδα, εκκενώθηκαν από τις καταλήψεις, καθαρίστηκαν και απολυμάνθηκαν, με σκοπό να αποκατασταθούν και να ανακτήσουν τη χρήση τους.
Ένα δύσκολο εγχείρημα για την πόλη, που έχει αποδώσει καρπούς χάρη στις εντατικές παρεμβάσεις του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Ελληνικής και Δημοτικής Αστυνομίας, αλλά και όλων των υπηρεσιών του Δήμου, για την καθαριότητα, τον ηλεκτροφωτισμό και τις επισκευές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι απελευθερώθηκαν κτίρια στην περιοχή της Ομόνοιας όπου μέχρι πριν από λίγο καιρό η δημόσια συζήτηση εστίαζε στην υποβάθμισή της και σήμερα βήμα προς βήμα, σε συνδυασμό με την δημιουργία της πλατείας, αλλάζει. Φωτίζεται, καθαρίζεται και επανέρχεται στους σύγχρονους ρυθμούς της πόλης, διατηρώντας παράλληλα όλα τα χαρακτηριστικά της. Μία περιοχή που θα μπορέσει και πάλι να συνδεθεί με την πλατεία Θεάτρου, μετά και την ανάπλασή της που ξεκινά σύντομα.
Βάσει αυτής της στρατηγικής, απελευθερώθηκαν και κτίσματα και δημόσιοι χώροι στα Πατήσια, την Ακρόπολη, του Ψυρρή και το Μεταξουργείο.
Θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στην Αθήνα, όχι μόνο για να ανακτηθούν τα κομμάτια του κτιριακού πλούτου της, αλλά και για να αντιμετωπιστεί το αίσθημα του φόβου των κατοίκων και να προστατευθεί η Δημόσια Υγεία.
