Τα ελληνικά άγρια χόρτα φυτρώνουν σχεδόν παντού στην Ελλάδα και αυτό είναι ευλογία, αφού ακόμα και λίγα χιλιόμετρα έξω από τις πόλεις μπορούμε να βρούμε περιοχές όπου μπορούμε να μαζέψουμε άγρια χόρτα.
Η σημασία των χορταρικών είναι μεγάλη για τον άνθρωπο. Σε πολλές χώρες αγνοούν την αξία τους σε άλλες όμως όπως στην Ελλάδα σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας, όπως η κατοχή στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έσωσαν τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, αφού αποτέλεσαν την αναγκαία διατροφική τους λύση.
Στην ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια φαγώσιμα χόρτα. Τα χόρτα είναι πραγματικά µία από τις πολυτιμότερες τροφές της παραδοσιακής µας διατροφής (διατροφή), γεγονός το οποίο πολλοί άνθρωποι και ιδιαίτερα νέοι αμελούν. Τα χόρτα ή λάχανα, όπως ονομάζονται σε κάποιες περιοχές, είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά κι απολύτως απαραίτητα για τον οργανισμό.
Πόσο μάλλον όταν μετά από έρευνες διαπιστώθηκε ότι η καλή υγεία των μεσογειακών λαών και ιδιαίτερα των κατοίκων της Κρήτης οφείλεται και στην κατανάλωση άγριων χόρτων.
Τα ελληνικά άγρια χόρτα που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνη C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, ω‐3 λιπαρά οξέα και σε α‐λινολενικό οξύ, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού.
Μερικά από τα πιο γνωστά ελληνικά άγρια χόρτα είναι τα ραδίκια, αντίδια, τσουκνίδα, σπανάκι, ρόκα, βλίτα, σπαράγγια, βρούβες, σέσκουλο… Ο κατάλογος είναι µακρύς αν προσπαθήσουμε να απαριθμήσουμε τα χόρτα της Ελληνικής Γης!
Τσέκαρε κι αυτά:
