H ευτυχία ήταν τελικά προνόμιο του παρελθόντος ή μήπως δεν υπάρχει καθόλου.
Την απάντηση τη δίνει μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα,η πρώτη τέτοια έρευνα παγκοσμίως.
Η έρευνα αυτή χρησιμοποιεί δεδομένα από το 1820 μέχρι και σήμερα και φιλοδοξεί να δώσει στις κυβερνήσεις ένα εργαλείο για το ποιες θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητές τους, προκειμένου να κάνουν τους πολίτες πιο ευτυχείς.
Η έρευνα δείχνει πως οι άνθρωποι μετά τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο και πριν το κραχ του 1929 τόσο σε Ευρώπη όσο και στην Αμερική ήταν πιο ευτυχισμένοι από κάθε άλλη φορά σε σχέση με τους προηγούμενους δύο αιώνες.
Επίσης η έρευνα έδειξνε πως οι αυξήσεις στο εθνικό εισόδημα αυξάνουν και την εθνική ευτυχία, αλλά όχι τόσο όσο θα φανταζόταν κάποιος. Ομοίως την ίδια επίπτωση έχει και η αύξηση στο προσδόκιμο της ζωής κατά ένα έτος.
– Ειδικότερα στις ΗΠΑ το χαμηλότερο σημείο του δείκτη (δηλαδή το μικρότερο επίπεδο εθνικής ευτυχίας) συνέπεσε με τα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και αργότερα με τη λήξη του πολέμου στο Βιετνάμ και την εκκένωση της Σαϊγκόν από τα αμερικανικά στρατεύματα.
Στη Βρετανία η λιγότερο ευτυχισμένη χρονιά ήταν το 1978, λίγο πριν αναλάβει πρωθυπουργός η Μάργκαρετ Θάτσερ, όταν στη χώρα γίνονταν μεγάλες απεργίες και βουνά σκουπιδιών είχαν συσσωρευτεί στους δρόμους.
