Πριν εξηγήσουμε τι δουλειά έχει ο φραπέ με το bullying ή στα ελληνικά τον εκφοβισμό, ας δούμε τι ακριβώς σημαίνει αυτή η λέξη. Πρόκειται για τη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση ή μείωση των ατόμων που ανήκουν σε ασθενέστερες ομάδες ή επιλέγουν κάτι όχι και τόσο κοινό στη ζωή τους.
Έτσι λοιπόν και εγώ και μερικοί άλλοι που έχουμε επιλέξει να πίνουμε φραπέ έχουμε υποστεί bullying και αυτό το βίωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου φέτος το καλοκαίρι.
Δεν επιλέγω να πίνω freddo πρώτον γιατί με ενοχλεί η γεύση του, δεν μου αρέσει αυτή η ελληνική πατέντα του καφέ των Ιταλών και γενικά δεν μου αρέσει. Οπότε επιλέγω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να πίνω φραπέ που μου αρέσει και δεν με ενοχλεί κιόλας.
Φέτος λοιπόν στις καλοκαιρινές μου διακοπές συνειδητοποίησα πως θα έπρεπε να ντρέπομαι για αυτό. Και ακόμα χειρότερα; Πώς είμαι κατώτερος όλων εκείνων που επιλέγουν freddo.
To πρώτο κρούσμα ήρθε στη Μεσσηνία. Ήταν μάλιστα τριπλό κρούσμα. Το ένα σε mini market που έφτιαχνε και καφέδες στην πόλη της Καλαμάτας, το άλλο σε ένα καφέ επίσης στην πόλη της Καλαμάτας και το τρίτο σε έναν φούρνο στην περιοχή Μεσσήνη του νομού Μεσσηνίας.
Παραγγέλνοντας σε αυτά τα μέρη τον καφέ μου, μαζί με καφέδες των φίλων μου που έπιναν freddo espresso, συνειδητοποίησα πως εκείνοι δικαιούνται ένα μικρό μπουκάλι νερό μαζί με τον καφέ τους, αλλά εγώ όχι. Φυσικά και ρώτησα γιατί εγώ ο δόλιος δεν δικαιούμαι ένα μικρό μπουκάλι νερό δώρο μαζί με τον καφέ μου για να πάρω την απάντηση: “γιατί εσείς πίνετε φραπέ.
Ένιωσα προς στιγμήν σκουλήκι… μια κάμπια! Ένιωσα και άσχημα γιατί είχα το θράσος να πίνω φραπέ. Ένιωσα και λίγο βέβαια Σταμάτης Γαρδέλης στα τσακάλια, αλλά αυτό πρόκειται για δικό μου κόλλημα.
Τη δεύτερη και την τρίτη φορά ακριβώς το ίδιο σκηνικό. Προφανώς σκασίλα μου μεγάλη για το μικρό μπουκάλι νερό, αλλά πάντα ήθελα να μάθω το σκεπτικό τους πίσω από αυτή τη διάκριση. Πάντα η απάντηση ήταν ίδια: “μα εσείς κύριε πίνετε φραπέ, δεν δίνουμε νερό με τον φραπέ”. Και φυσικά το ύφος ελαφρώς του τύπου: “από τα βουνά κατέβηκε αυτός”.
Αντίστοιχο σκηνικό είχε προηγηθεί σε καλοκαιρινή μου εξόρμηση στην Επίδαυρο όπου και πάλι ήμουν παιδί ενός κατώτερου θεού επειδή πίνω φραπέ.
Θα έρθει κάποιος να μου πει ότι το φραπέ είναι πιο φθηνό οπότε δεν συμφέρει τους μαγαζάτορες να δίνουν νερό. Ε τότε ας μην δίνουν με κανέναν καφέ νερό ή αφού είμαστε λίγοι που πίνουμε σιγά το κόστος πια.
Προφανώς η έννοια του bullying είναι κάπως αστεία και τραβηγμένη σε μία τέτοια περίπτωση, αλλά είναι ενδεικτικό της στάσης των ανθρώπων. Πώς μπορούν να σε κάνουν να αισθανθείς άσχημα ακόμα και για τον καφέ που πίνεις.
Το σίγουρο είναι πως εγώ θα συνεχίσω να πίνω καφέ φραπέ ακόμα κι αν με αφήσουν να κορακιάσω! Γιατί μου αρέσει ο φραπέ, λατρεύω τη γεύση του και φυσικά αδιαφορώ για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι για μένα, επηρεασμένοι από τον καφέ που πίνω.
