Γιατί δεν μπορεί να αγαπήσει ένας άνθρωπος

Γιατί δεν μπορεί να αγαπήσει ένας άνθρωπος: Αυξάνονται και πληθύνονται οι άνθρωποι που ουσιαστικά δεν μπορούν να αγαπήσουν κι αυτό το φαινόμενο στις ημέρες μας τείνει να γίνει μάστιγα. Αλλά ποια χαρακτηριστικά έχει αυτός ο άνθρωπος και πώς μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε.

ad
Ένας τέτοιος άνθρωπος όταν τον πρωτογνωρίσει κάποιος μαγνητίζεται με το ύφος του, το χιούμορ του αλλά και το πόσο ευάλωτος μπορεί να είναι αυτός ο άνθρωπος. Με μία δεύτερη ματιά όμως σε δεύτερο χρόνο μπορεί κάποιος με παρατηρητικότητα να συνειδητοποιήσει πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος το μόνο ρόλο που θέλει να έχει είναι εκείνου του πρωταγωνιστή και όλοι οι υπόλοιποι να είναι κομπάρσοι.
Το πρόβλημα σε αυτούς τους ανθρώπους ξεκινάει από τα παιδικά τους χρόνια και εάν κάποιος μάθει την πορεία της ζωής τους θα συνειδητοποιήσει πως υπήρξε ξεκάθαρη απουσία της γονικής φροντίδας.
Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει παντελή; έλλειψη πρακτικής και συναισθηματικής φροντίδας από τους γονείς και στη δεύτερη περίπτωση μπορεί να υπάρξει η φροντίδα αλλά ουσιαστικά είναι πλασματική αφού γίνεται με πολύ σκληρούς όρους. Στη δεύτερη περίπτωση δηλαδή το παιδί καλείται διαρκώς υπό ένα σκληρό καθεστώς πίεσης να δείχνει σε όλα εξαιρετικό.
Αυτές οι περιπτώσεις προκαλούν υποσυνείδητα στο παιδί την αίσθηση πως δεν μπορεί να αγαπηθεί για αυτό που πραγματικά είναι αλλά για το ρόλο του. Στην ουσία αυτοί οι άνθρωποι διαρκώς προσπαθούν με κάθε τρόπο να επικυρώσουν την αξία τους.
Ο πρώτος τρόπος που φαίνεται αυτό σε έναν άνθρωπο και στη συμπεριφορά του απέναντι στους άλλους είναι ο συνεχής ανταγωνισμός. Αυτό σημαίνει πως προσπαθούν εκείνοι να νιώσουν μεγάλοι και τρανοί έναντι τω ελαττωμάτων των άλλων. Έτσι αυτός ο άνθρωπος δεν επιτρέπει να δημιουργηθούν γύρω του άλλες σχέσεις παρά μόνο με ανθρώπους που υποσυνείδητα νιώθουν υποτιμημένοι, αλλά χωρίς να ξέρουν το λόγο.
Τα άτομα αυτά δεν είναι σχεδόν ποτέ σε θέση να ξεπεράσουν μία σύγκρουση γιατί κάτι τέτοιο προϋποθέτει έναν ειλικρινή διάλογο. Αλλά ένας τέτοιος διάλογος μπορεί να βλάψει την εικόνα της τελειότητας που θέλουν να πασάρουν προς τα έξω.
Επίσης αυτοί οι άνθρωποι πάντα βρίσκουν πρόβλημα στους άλλους και νιώθουν δυσφορία και ανία γιατί στην ουσία δεν αντέχουν να δουν κατάματα το ενδοψυχικό κενό που έχουν. Θα ακούσετε πολλές φορές αυτούς τους ανθρώπους να λένε “δεν με αγαπάς αρκετά, γιατί δεν μου κάνεις το χατήρι, γιατί δεν με καλύπτεις σε αυτό”. Έτσι δημιουργούν την αίσθηση ενός αθώου θύματος που διοχετεύουν την ευθύνη τους μόνιμα στους άλλους.
Τέτοιου είδους άνθρωποι ή αλλιώς Νάρκισσοι είτε έχουν μία αίσθηση υπεροχής είτε μια βαθιά μελαγχολία. Βέβαια στην περίπτωση της μελαγχολίας λείπει παντελώς η αυτοκριτική που ενδεχομένως να του δημιουργούσε μία άλλη οπτική στα γεγονότα. Αντίθετα, δηλώνει πικρία γιατί δεν του αναγνωρίζεται αυτό που νομίζει αξίζει.
Ad