Αυτή η νύχτα μένει: Ο Γιώργος Αρμένης, ο αδίστακτος Διαγόρας, μίλησε στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται!» για το ρόλο του, τα δύσκολα χρόνια της ζωής του, την πορεία του από τα Γιάννενα στην Αθήνα, την απουσία του πατέρα του, τη συνάντησή του με τον Κουν που υπήρξε καθοριστική.
“Εγώ είμαι ο Διαγόρας, ένας αδίστακτος άνθρωπος, με φόνους, με πολλά πράγματα. Είναι αυτή η εποχή που ο κόσμος αρχίζει να παίρνει λεφτά, μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Και να θέλει και τη γυναίκα του, και το ωραίο σπίτι του, και το εξόχικό του, και το αμάξι του. Να πάει και στα μπουζούκια του, να ρίξει πολλά γαρύφαλλα, να σπάσει, να κάνει”, είπε ο κ. Αρμένης για τη σειρά.
Η πρώτη φορά που είδε θέατρο: “με πήγε μια θεία μου και είδαμε ένα ξεπεσμένο μπουλούκι με κάτι φώτα λουξ που τα τρομπάρανε και κοίταζα σα χαζός και το είχα στο όνειρό μου συνέχεια.
Αλλά δεν ήταν καλή η ζωή μου, ήμουν χωρίς πατέρα, χωρίς τίποτα και πώς να ονειρευτώ. Έπρεπε να κάνω δουλειές, κατέβηκα στην Αθήνα, να βοηθήσω τη μητέρα μου, τον αδερφό μου”.
Όταν δούλευε ως μάγειρας στα καράβια: “στην Ιαπωνία πήρα ένα τρανζίστορ και όταν περάσαμε το Σουέζ και φθάναμε προς την Κρήτη, άνοιξα το τρανζίστορ και άκουσα μια εκπομπή με τον Αχιλλέα Μαμάκη και τον Κουν. Και χωρίς να τον ξέρω, τον φαντάστηκα, τον έβλεπα στο όνειρό μου”, εξήγησε ο
Τσέκαρε κι αυτό:
