Καντίνα: Τώρα με τη Ζηνοβία και τα χιόνια ο δρόμος μας έβγαλε στην Πάρνηθα για να παίξουμε και εμείς χιονοπόλεμο, να θυμηθούμε τα νιάτα μας. Βέβαια οι καιρικές συνθήκες πάνω στο βουνό ήταν πολύ κακές και έτσι δεν καθίσαμε περισσότερο. Αλλά λίγο ο καθαρός αέρας λίγο που είχε περάσει η ώρα και η πείνα μας χτύπησε την πόρτα.
Χωρίς να ξέρουμε καλά την περιοχή αναζητήσαμε ένα μέρος για να φάμε. Περάσαμε από πολλές ταβέρνες και στο ψάξιμο είδαμε μία καντίνα. Καντίνα ο Γιώργος. Είδαμε έναν πανικό από κόσμο και σκεφτήκαμε πως κάτι καλό γίνεται εκεί.
Μπαίνοντας μέσα μας πήρε η μυρωδιά. Φρέσκο κρέας καλοψημένο και αυτομάτως έτρεξαν τα σάλια. Δεν επρόκειτο για καντίνα όπως αυτές που έχουμε συνηθίσει πάνω στο δρόμο. Οι άνθρωποι εκεί έχουν φτιάξει έναν υπέροχο χώρο που μπορείς να κάτσεις να φας σαν άνθρωπος μέσα στη ζεστασιά.
Το μενού απίστευτο. Από υπέροχα λουκάνικα, μυρωδάτα χοιρινά καλαμάκια και ίσως τα πιο ζουμερά και γευστικά κοτόπουλα καλαμάκι ever σε αυτή την πλάση.
Η εξυπηρέτηση άμεση και αυτό οφείλεται στο προσωπικό, αφού ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων βρισκόταν πίσω από τον πάγκο και δούλευε πυρετωδώς.
Αυτό που επίσης μας έκανε τρομερά καλή εντύπωση ήταν το γεγονός πως οι μερίδες ήταν αδιανόητα μεγάλες και το καλύτερο; Σε τιμή τέτοια που νομίζαμε ότι μας κάνει πλάκα!
Για όποιον πάντως περάσει από τη Λεωφόρο Καραμανλή θα είναι κυριολεκτικά αμαρτία εάν δεν περάσει από την Καντίνα του Γιώργου για ένα υπέροχο, γευστικό, αδιανόητο τσιμπούσι και σε τιμή σοκ.