Βράδυ Σαββάτου και πέφτει η πρόταση να πάμε να παρακολουθήσουμε μία επίδειξη μόδας. Μου αρέσει η μόδα αλλά δεν ήμουν και από αυτούς που τρέχουν σαν τους μουρλούς να δουν τα ντεφιλέ.
Αλλά σκέφτηκα γιατί όχι έτσι κι αλλιώς και να μην είναι ωραία θα πας μετά για ποτάκι. Ξεκινήσαμε λοιπόν και φτάσαμε στην Πειραιώς 260 σε ένα παλιό κτίριο, που έδινε μία αίσθηση underground και η οποία με ξένισε. Μου έκανε κυρίως εντύπωση γιατί η επίδειξη ήταν του γνωστού σχεδιαστή Βασίλη Ζούλια με τον σχεδιαστή κοσμημάτων Περικλή Κονδυλάτο.
Ο πρώτος λοιπόν από τα λίγα που ξέρω έχει ένα άλλο στυλ που δεν ταιριάζει με το underground αλλά σκέφτηκα… να μια ωραία ανατροπή.
Φτάνοντας ως νέος και “παρθένος” σε αυτά εκεί στο χώρο είδαν διάφορα τα μάτια μου. Άντρες και γυναίκες με ρούχα περίεργα. Που δεν τα έχω ξαναδεί ποτέ μου και ψιλιάζομαι ούτε και εκείνοι τα φοράνε συχνά. Μου έκανε εντύπωση το επιτηδευμένο της υπόθεσης. Ήταν σαν να σκέφτηκαν: “αααα πάω σε επίδειξη ας ρίξω πάνω μου τη μισή ντουλάπα για να καταφέρω να τραβήξω τα βλέμματα”.
Είδα και έναν κύριο με κάτι σαν πιτζάμα που φορούσε! Μέσα στη μαύρη νύχτα, γυναίκες με μαύρο γυαλί ηλίου. Μία νεαρή με σκουλαρίκια που είχα τρομάξει ότι θα την τρέχουμε με αποκόλληση πτερυγίου στο αυτί. Βέβαια υπήρχαν και εντυπωσιακές γυναίκες που ήξεραν ακριβώς τι θα πει μόδα και ήταν τόσο λιτές, αλλά και τόσο όμορφες.
Και φτάνουμε στην είσοδο. Τέτοιος έλεγχος ούτε στο Μαξίμου. Τέτοια ανοργανωσιά ούτε στο ελληνικό δημόσιο. Τέτοιος ρατσισμός ούτε στις πιο ακροδεξιές οργανώσεις. Και εξηγούμε:
Δεκάδες λίστες καλεσμένων. Άλλοι τις είχαν χάσει άλλοι είχαν τις μισές. Κακή οργάνωση. Και ξαφνικά βλέπω το απίστευτο. Γνωστές τηλεπερσόνες κατά κύριο λόγο ανεπάγγελτες ή παλιοί και νέοι πανελίστες με ύφος δέκα καρδιναλίων να θέλουν να περάσουν φυσικά μπροστά. Και τα παιδάκια στην οργάνωση να ανοίγουν αμέσως τις πύλες να περάσουν οι τρομεροί και φοβεροί αυτοί άνθρωποι. Οι υπόλοιποι εμείς η πλέμπα κοινώς εκεί στην ουρά να μας ψάχνουν στη λίστα, στη χαμένη λίστα.
Και επιτέλους καταφέραμε να μπούμε. Το show ξεκινούσε στις 23:30 το βράδυ. Ποτέ δεν συνέβη αυτό όμως. Η καθυστέρηση πάνω από μία ώρα. Εκεί σκέφτηκα… ε ρε Ζενεβιέβ που σας χρειάζεται εδώ μέσα. Στα μείον του show ένα πράγμα που είχαν βάλει στη μέση του χώρου σαν λιβάνι που έβγαζε καπνό και καλά για να δώσει ατμόσφαιρα στο χώρο. Έδωσε βέβαια την ατμόσφαιρα του Επιταφίου, με τις περισσότερες κυρίες κάποιας ηλικίας να μην την παλεύουν και πολύ από το ντουμάνι.
Οι εργαζόμενοι της επίδειξης να τρέχουν μία από εδώ μία από εκεί. Να τσακώνονται μεταξύ τους, ειδικά μία κυρία με εξαιρετικό ντύσιμο που έβριζε κάποιους άλλους, αλλά πάντα με το χαμόγελο. Εξαιρετική φιγούρα και με τρομερό βρετανικό ντύσιμο.
Και το show ξεκίνησε λοιπόν με τρομερή καθυστέρηση φυσικά και ειδικά για εμάς που καθόμασταν στις άβολες καρέκλες. Και εμφανίζεται ένας γορίλας, αλυσοδεμένος να τον τραβάνε δύο παλικάρια. Τελικά ο γορίλας ήταν η Νατάσα Καλογρίδη που αποκαλύφθηκε όταν έβγαλε τη στολή.
Τις δημιουργίες δεν μπορώ να τις κρίνω ως μη γνώστης, αλλά σίγουρα δεν ήταν στο στυλ του Βασίλη Ζούλια από αυτά που έχω δει μέχρι τώρα. Ήταν πιο εναλλακτικές και έδιναν την εντύπωση ότι πάλι πρέπει να κάνουμε κάτι για να προκαλέσουμε. Ομοίως και ο Περικλής Κονδυλάτος που έκλεισε το show φορώντας κάποια πράγματα που δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αλλά σίγουρα δεν θα τα δείτε και στο δρόμο.
Το show λοιπόν με τίτλο Capsule Collection “Novus Ordo Seclorum” στα πλαίσια της AXDW, θα άφηνε σε έναν νέο άνθρωπο που δεν έχει εμπειρία με το χώρο, μία κακή εντύπωση. Κάκιστη! Και όχι για τις δημιουργίες γιατί αυτές είναι η έμπνευση του καλλιτέχνη και δεν χωρά κριτική, όσο για την απαράδεκτη οργάνωση.
Ξέχασα! Αυτό που λάτρεψα και μπράβο σε όποιον το σκέφτηκε ήταν τα μοντέλα. Δεν ήταν εξωπραγματικά πλάσματα. Ήταν άνθρωποι κάθε ηλικίας ακόμα και μία απίστευτα σικάτη ηλικιωμένη κυρία που ήταν και το μόνο γεγονός που δεν είχε ίχνος ρατσισμού εκεί μέσα. Και κάτι άλλο… στο show συμμετείχε και η Βίκυ Κουλιανού. Τι να πω για αυτή την τύπισσα! Περπάτημα θεϊκό και η ίδια διαχρονική.
