Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος υποδύεται τον Αλέξη Κομνηνό στον «Τιμωρό», τη σειρά του Alpha που έχει αγαπηθεί ιδιαιτέρως από τους τηλεθεατές (απόψε στις 21:00 νέο επεισόδιο).
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε στο «Καλύτερα δε γίνεται» για τον ρόλο του στη σειρά Ο Τιμωρός, για την έννοια της κακίας και της καλοσύνης, της εκδίκησης και της συγχώρεσης, αλλά και για τις 2 θεατρικές παραστάσεις που σκηνοθετεί στο θέατρο.
Ο Αλέξης πρόδωσε τον φίλο του, Μάρκο, για να του «κλέψει» την αγαπημένη και για να σώσει τον πατέρα του. Όμορφος και πλούσιος αλλά άβουλος, με χαρακτήρα που σφυρηλατήθηκε στη σκιά της έντονης προσωπικότητας του πατέρα του, Λεωνίδα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας «αρνητικός» ήρωας.
«Δεν πιστεύω στην καλοσύνη και στην κακία. Ή μάλλον στην καλοσύνη πιστεύω ως μια πράξη επιλογής. Διαλέγω να συμπεριφέρομαι με καλοσύνη. Είναι μια επιλεγμένη συμπεριφορά η καλοσύνη και από τις πιο σπουδαίες επιλογές που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος – να επιλέξει δηλαδή την καλοσύνη» λέει ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. «Δεν πιστεύω στην κακία, όχι με την έννοια της αθώωσης των αρνητικών συμπεριφορών με την έννοια ότι , εάν αφεθούμε στα συμπλέγματά μας κι εάν τα τροφοδοτήσουμε, θα γίνουμε κακοί. Η κακία δεν είναι μία κατάσταση εκ γενετής. Είναι ένα άφημα σε αυτούς τους κόμπους που δε λύνονται. Κι όσο δε λύνονται μεγαλώνουν και σφίγγουν κι άλλο. Κι αυτό δημιουργεί κακία, τελικά. Οπότε τα συμπλέγματα για μένα είναι μεγάλη ιστορία».
Ο ήρωας που υποδύεται στον Τιμωρό, ο Αλέξης Κομνηνός δεν είναι κακό παιδί. «Θεωρώ ότι είναι πολύ συμπλεγματικό παιδί, με πολλά σύνδρομα ανωτερότητας κατωτερότητας -ίδιο είναι το σύνδρομο αυτό ούτως ή άλλως- πολύ καταπιεσμένο από τον πατέρα του, με σύνδρομα πολλά και με ελλείμματα πολλά και γι αυτό το λόγο συμπεριφέρεται κατ΄αυτόν τον τρόπο».
Ο Αλέξης αισθάνεται ότι… «μονίμως βρίσκεται υπό απειλή. Τον κατανοώ. Υπάρχει μια τέτοια περιοχή μέσα μου , κατοικεί εντός μου, επιλέγω να μην την έχω, να μην αφεθώ σε αυτή».
Οι άνθρωποι είμαστε οι αντιφάσεις μας
Ο ρόλος είναι πολυπεπίπεδος. «Θα συμβούν πράγματα που θα σας δικαιολογήσουν την συμπεριφορά του Αλέξη» υπογραμμίζει και προσθέτει ότι «θα αργήσουν οι Κομνηνοί να αναγνωρίσουν ότι έχουν ανάμεσά τους τον Μάρκο αλλά λίγο λίγο έρχεται…». Κάθε τόσο η πλοκή της σειράς δίνει μικρές «αφορμές», για να «βγουν πράγματα προς τα έξω και να καταλάβουμε κάτι διαφορετικό για τους ήρωες» τονίζει.
«Σε αυτές τις ιστορίες πάντοτε με γοητεύει η διαδρομή αυτών των ανθρώπων που μέχρι τέλους δεν μπορείς να καταλάβεις, ακριβώς, τις προθέσεις τους, τι θέλουν, τι τους κινεί τελικά και κάπως, με ένα τρόπο, φτάνουν να δικαιωθούν. Δεν πιστεύω στους κακούς, στους καλούς και στους άσχημους -όπως ήταν η ταινία «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος»- σε μία τόσο ορισμένη περιοχή, ότι αυτός μέχρι τέλος θα είναι έτσι και ο άλλος μέχρι τέλους θα είναι αλλιώς. Οι άνθρωποι είμαστε οι αντιφάσεις μας».
Επιθυμώ τη συγχώρεση
Ο κεντρικός ήρωας της σειράς προδόθηκε κι επιστρέφει, μετά από 19 χρόνια, με στόχο να εκδικηθεί όλους όσους θεωρεί ότι του κατέστρεψαν τη ζωή. «Η έννοια της εκδίκησης μιας αδικίας, αυτή η πυρηνική αίσθηση ότι θα πάρει εκδίκηση για την αδικία που του συνέβη είναι μια αρχέγονη ιστορία, είναι ένας μύθος που τον συναντάμε από πάντα και θα μας τροφοδοτεί από πάντα» εξηγεί ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
Εάν κάποιος τον είχε βλάψει στην πραγματική ζωή θα είχε την υπομονή τόσων χρόνων για να εκδικηθεί; «Δεν είναι η εκδίκηση μια ιστορία που με ενδιαφέρει. Αντίθετα με ενδιαφέρει μόνο η συγχώρεση» απαντά. «Δεν μπορώ να καταλάβω την εκδίκηση, μεγαλώνοντας δεν μπορώ να την καταλάβω και καθόλου. Μέσα μου δεν μπορώ να την αντέξω. Μου είναι αβάσταχτο το ότι κρατάω κάτι, κάτι με πνίγει, με δηλητηριάζει. Δεν το επιθυμώ αυτό καθόλου στη ζωή μου.
Επιθυμώ τη συγχώρεση». Και υπερθεματίζει: «Δεν μου αρέσει ούτε η τιμωρία, ούτε η εκδίκηση, ούτε η βία στη βία. Καθόλου. Είναι συναισθήματα και καταστάσεις που θέλω να πάρω αποστάσεις από αυτές. Έχει υπάρξει μέσα μου (η έννοια της τιμωρίας) πάρα πολύ. Και σαν έφηβος ήμουν πολύ τιμωρητικός αλλά δεν είναι κάτι που μου αρέσει, δεν το θέλω. Το άφησα πίσω».
Στο θέατρο ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος σκηνοθετεί το «Festen» του Τόμας Βίντερμπεργκ στο θέατρο «’Αλμα» (πρεμιέρα 7/11) και «Το ακρωτήρι» του Sharr White στο θέατρο Ιλίσια (πρεμιέρα 6/12).
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Τσέκαρε κι αυτά:
