Η ταινία «Anora», που αφηγείται την ιστορία μιας νεοϋρκεζας σεξεργάτριας που βρίσκει την ευκαιρία για μια νέα ζωή μέσω του γάμου της με έναν πλούσιο Ρώσο πελάτη, γιο ολιγάρχη, αλλά τελικά απογοητεύεται από την περιφρόνηση των πεθερικών της, έγινε η μεγάλη νικήτρια της χθεσινής τελετής Όσκαρ 2025, κατακτώντας πέντε αγαλματίδια, μεταξύ των οποίων το βραβείο Καλύτερης Ταινίας.
Η 25χρονη πρωταγωνίστρια, Μάικι Μάντισον, τιμήθηκε με το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, ενώ ο σκηνοθέτης της, Σον Μπέικερ, βραβεύθηκε με Όσκαρ Σκηνοθεσίας, Πρωτότυπου Σεναρίου και Μοντάζ. Με κόστος μόλις 6 εκατομμυρίων δολαρίων, το «Anora» απέδειξε πως ακόμη και με περιορισμένο προϋπολογισμό μπορεί να υπερισχύσει στο Χόλιγουντ, νικώντας ταινίες όπως το «Κονκλάβιο», το «The Brutalist» και το μιούζικαλ «Wicked».
Ο Σον Μπέικερ, γνωστός για τις μικρού μήκους ταινίες του με θέμα ανθρώπους του περιθωρίου, τόνισε: «Αν προσπαθείτε να κάνετε ανεξάρτητες ταινίες, σας παρακαλώ συνεχίστε να τις κάνετε. Χρειαζόμαστε περισσότερες. Αυτή είναι η απόδειξη». Η Μάντισον κατάφερε να επικρατήσει της Ντέμι Μουρ, που θεωρούνταν φαβορί για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «The Substance», η οποία απέσπασε το βραβείο Καλύτερου Μακιγιάζ για την εντυπωσιακή μεταμόρφωσή της.
«Μεγάλωσα στο Λος Άντζελες, αλλά το Χόλιγουντ μου φαινόταν πάντα τόσο μακρινό», είπε η Μάντισον στην ομιλία της, προσθέτοντας ότι επιθυμεί «να ευχαριστήσει και να τιμήσει την κοινότητα των σεξεργατών» και ότι «θα συνεχίσει να είναι σύμμαχός σας».
Ο Έιντριεν Μπρόντι κέρδισε το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας του με το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως ένας Εβραίος μετανάστης και αρχιτέκτονας που κυνηγά το αμερικανικό όνειρο στην ταινία «The Brutalist». Το πρώτο του Όσκαρ είχε κερδίσει πριν 22 χρόνια, σε ηλικία 29 ετών, για την ταινία «Ο Πιανίστας», όπου υποδύθηκε έναν Εβραίο πιανίστα που αγωνιζόταν να επιβιώσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην ομιλία του, ο Μπρόντι τόνισε: «Αν το παρελθόν μπορεί να μας διδάξει κάτι, αυτό είναι να μας υπενθυμίζει να μην επιτρέπουμε το μίσος να εκφράζεται ανεξέλεγκτα», κάνοντας έκκληση για έναν «πιο λογικό, πιο χαρούμενο και πιο συμπεριληπτικό κόσμο», μια έμμεση αναφορά στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.
Η Ζόι Σαλντάνα κέρδισε το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ισπανόφωνη ταινία «Emilia Perez» και στην ομιλία της εξέφρασε την περηφάνια της ως παιδί μεταναστών, που διακρίνονται για τα όνειρα, την αξιοπρέπεια και τη σκληρή δουλειά τους. Οι ομιλίες της Μάντισον και της Σαλντάνα αποτέλεσαν τις δύο πιο πολιτικές της βραδιάς.
Ο Κίραν Κάλκιν βραβεύτηκε με το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «A Real Pain», όπου υποδύεται έναν άνδρα που ταξιδεύει στην Πολωνία για να ανακαλύψει τις ρίζες της οικογένειάς του. Το ντοκιμαντέρ «No other land», που εστιάζει στον εβραϊκό εποικισμό στη Δυτική Όχθη, κατέκτησε το βραβείο Όσκαρ στην αντίστοιχη κατηγορία. Οι σκηνοθέτες του, ο Παλαιστίνιος ακτιβιστής Μπάσελ Άντρα και ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Γιουβάλ Αμπραάμ, χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ολοκληρώσουν το έργο τους. Ο Μπάσελ Άντρα τόνισε ότι «Το ‘No other land’ αντικατοπτρίζει τη σκληρή πραγματικότητα που ζούμε εδώ και δεκαετίες και στην οποία ακόμα αντιστεκόμαστε, καθώς καλούμε τον κόσμο να αναλάβει σοβαρή δράση για να σταματήσει την αδικία και την εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού», ενώ ο Αμπραάμ πρόσθεσε: «Κάναμε αυτή την ταινία, Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί, διότι μαζί οι φωνές μας είναι πιο ισχυρές».
Η λεττονική ταινία κινουμένων σχεδίων «Flow» απέσπασε το Όσκαρ 2025 στην κατηγορία της, ενώ η βραζιλιάνικη «Είμαι ακόμη εδώ» κέρδισε το Όσκαρ για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία. Η τελευταία αφηγείται την αληθινή ιστορία της Εουνίσε Πάιβα, που αγωνίστηκε να μάθει την αλήθεια για την εξαφάνιση του συζύγου της, πρώην βουλευτή, το 1971 κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στη Βραζιλία (1964–1985).
