Στο ρόλο της Αλέκας Βαλλίδη, η Αρετή Τίλη – Η άρρωστη κόρη του βιομήχανου (Πανθέοι)
«Έχω μεγαλώσει χωρίς να μου λείψει ποτέ τίποτα. Όμως η μητέρα μου φρόντισε όσο ζούσε να με κρατήσει προσγειωμένη. Χάρις σε εκείνη, δεν πήραν ποτέ τα μυαλά μου αέρα και έφτασα να είμαι ένα κορίτσι χαμηλών τόνων, χωρίς ίχνος κομπασμού και με καμία διάθεση να επιδείξω ποτέ τα πλούτη μου. Κάποιοι μπορεί να με χαρακτηρίσουν αθώα και αφελή. Δεν είμαι. Έχω φιλοσοφήσει απλώς τη ζωή και ακόμα και τώρα που μπορεί να τη χάσω, θέλω να παραμένω αισιόδοξη. Και είμαι σίγουρη ότι θα δικαιωθώ. Γιατί μέσα από το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να σου συμβαίνει, υπάρχει πάντα η ελπίδα να δεις το φως, να πλημμυρίσεις από ευτυχία. Γιατί όχι και από τον έρωτα!»
