Στο ρόλο της Σεβαστής, η Ελένη Καρακάση – Η παραμάνα της Μάρμως
«Εγώ μεγάλωσα τη Μάρμω όταν οι γονείς της χάθηκαν σε εκείνο το ναυάγιο. Αφιέρωσα όλη μου τη ζωή σ’ αυτήν. Όχι από υποχρέωση. Ούτε επειδή με ανάγκασε κάποιος. Το ήθελα. Γιατί την αγαπώ τη Μάρμω σαν δική μου κόρη. Είμαι πάντα δίπλα της για να ακούσω τα βάσανά της, να μου εξομολογηθεί τις σκέψεις της. Με εμπιστεύεται και με νιώθει σαν μητέρα της. Έχω μάθει όλα της τα χούγια, μπορώ να τη συμβουλέψω, να τη νουθετήσω, ακόμα και να είμαι αυστηρή μαζί της. Όταν όμως αντιληφθώ ότι η Μάρμω τρέφει αισθήματα για τον Κίτσο, θα δυσκολευτώ πολύ να το δεχτώ. Γιατί μπορεί να καταλαβαίνω πως είναι ερωτευμένη, όμως δεν μπορώ να δεχτώ εύκολα την αδικία προς εκείνον τον άγιο άνθρωπο, τον άντρα της, Ανδρέα Πανθέο.»