Η Πρωταπριλιά είναι η ημέρα των αθώων ψεμάτων και των φαρσών, ένα έθιμο που έχει ρίζες αιώνων και διαφορετικές εκδοχές προέλευσης.
Μία από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες συνδέει την Πρωταπριλιά με τους Κέλτες ψαράδες, οι οποίοι ξεκινούσαν το ψάρεμά τους την 1η Απριλίου. Εκείνη την περίοδο, όμως, τα ψάρια δεν ήταν εύκολα διαθέσιμα, οπότε συχνά υπερέβαλαν για τις ψαριές τους, δημιουργώντας έτσι την παράδοση των «καλοπροαίρετων» ψεμάτων.
Μια άλλη εκδοχή προέρχεται από τη Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564, η πρωτοχρονιά στη Γαλλία γιορταζόταν την 1η Απριλίου. Όταν ο βασιλιάς Κάρολος Θ’ άλλαξε το ημερολόγιο και όρισε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του νέου έτους, πολλοί συνέχισαν να γιορτάζουν την παλιά ημερομηνία. Οι υπόλοιποι τους κορόιδευαν, στέλνοντάς τους ψεύτικες προσκλήσεις για ανύπαρκτες γιορτές ή κάνοντας τους φάρσες, με αποτέλεσμα να γεννηθεί το έθιμο
Στη Σκωτία, η Πρωταπριλιά συνδέεται με το «κυνήγι του κούκου», όπου οι άνθρωποι έστελναν ανυποψίαστα θύματα να κάνουν άσκοπες αποστολές και στη συνέχεια τα κορόιδευαν. Άλλες φάρσες περιλάμβαναν την τοποθέτηση πινακίδων στην πλάτη με την επιγραφή «κλώτσησέ με!»
Στην Ελλάδα, η Πρωταπριλιά θεωρείται μια μέρα όπου τα αθώα ψέματα φέρνουν τύχη. Σύμφωνα με τον λαογράφο Γ. Μέγα, η παραδοσιακή «ψευδολογία» της ημέρας βοηθά να αποτραπούν οι κακές δυνάμεις και να έρθει καλή τύχη στους φαρσέρ
Έτσι, είτε πρόκειται για μια παλιά ψαράδικη συνήθεια, είτε για μια ιστορική παρεξήγηση ημερολογίου, η Πρωταπριλιά παραμένει μια μέρα αφιερωμένη στο χιούμορ και τις φάρσες.
