Η ανθρωπότητα αναμένεται να τρώει σχεδόν διπλάσια ψάρια, θαλασσινά, φύκια και άλλα τρόφιμα από υδάτινα οικοσυστήματα έως το 2050 σε σχέση με σήμερα, σύμφωνα με τις πιο ολοκληρωμένες έως τώρα εκτιμήσεις των επιστημόνων σχετικά με τα λεγόμενα «μπλε» τρόφιμα, που έχουν σχέση με υδάτινα περιβάλλοντα κάθε είδους (θάλασσα, ποτάμια, λίμνες).
Αυτό θα έχει θετικό αντίκτυπο τόσο στην ανθρώπινη υγεία λόγω καλύτερης διατροφής, όσο και στο περιβάλλον, αφού η παραγωγή τροφών ζωικής προέλευσης ευθύνεται για πολύ μεγαλύτερο ποσοστό «αερίων του θερμοκηπίου», που επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή.
Η λεγόμενη «μπλε διατροφική επανάσταση» μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση του υποσιτισμού διεθνώς, καθώς και στη μείωση του περιβαλλοντικού «αποτυπώματος» του παγκόσμιου διατροφικού συστήματος. Ενδεικτικά, οι μυδοκαλλιέργειες και οι οστρακοκαλλιέργειες παράγουν τα λιγότερα «αέρια του θερμοκηπίου» από όλα τα τρόφιμα.
Οι βελτιώσεις στις υδατοκαλλιέργειες, οι χαμηλότερες τιμές των «μπλε» τροφίμων και οι αλλαγές στις προτιμήσεις των καταναλωτών, που απομακρύνονται σταδιακά από το κρέας των ζώων της κτηνοτροφίας, αναμένεται ότι θα αυξήσει σταθερά τη ζήτηση για θαλασσινές και άλλες τροφές του νερού. Η τάση αυτή, μεταξύ άλλων, αναμένεται να έχει θετική επίπτωση στην ανθρώπινη διατροφή από άποψη υγείας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, μερικές «μπλε» τροφές όπως τα ψάρια είναι πιο θρεπτικές σε σχέση με κρέατα όπως το μοσχαρίσιο, το αρνίσιο, το χοιρινό ή των πουλερικών, όσον αφορά διάφορα συστατικά (ωμέγα-3, βιταμίνες Α και Β12, ασβέστιο, ιώδιο, σίδηρος, ψευδάργυρος κ.α.). Για παράδειγμα, η πέστροφα έχει περίπου 19 φορές περισσότερα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα σε σχέση με το κοτόπουλο, ενώ τα όστρακα και τα μύδια έχουν 76 φορές περισσότερη βιταμίνη Β-12 και πενταπλάσιο σίδηρο. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι το διατροφικό όφελος από την αυξημένη κατανάλωση τροφίμων υδάτινης προέλευσης είναι για τις γυναίκες μεγαλύτερο από ό,τι για τους άνδρες.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι η περιβαλλοντική βιωσιμότητα της νέας τάσης κατανάλωσης «μπλε» τροφών θα εξαρτηθεί από το ποια είδη ψαριών θα τρώγονται κυρίως, καθώς και από το πώς αυτά θα αλιεύονται και θα παράγονται στο μέλλον. Θεωρούν πάντως πιθανό ότι η μελλοντική ζήτηση θα καλύπτεται σχεδόν αποκλειστικά από υδατοκαλλιέργειες, οι οποίες γνωρίζουν μεγάλη ανάπτυξη ιδίως στην Ασία, και πολύ λιγότερο από την επέκταση της αλιείας, που έχει πολύ μικρότερα περιθώρια.
Επίσης οι ειδικοί αναμένουν αύξηση στις εισαγωγές-εξαγωγές προϊόντων υδατοκαλλιεργειών όπως τα ψάρια, κάτι που είναι ήδη πολύ ορατό ακόμη και στην Αφρική, η οποία πλέον εισάγει και καταναλώνει πολύ περισσότερα θαλασσινά. Οι επιστήμονες επίσης αναφέρουν ότι έχει υποεκτιμηθεί έως τώρα η ζήτηση για υδρόβια βρώσιμα φυτά, φύκια κ.α.
Συνολικά, περισσότερα από 2.500 είδη ψαριών, θαλασσινών, φυκών κ.α. αλιεύονται, συλλέγονται ή παράγονται με σκοπό την ανθρώπινη διατροφή σε όλο τον κόσμο, παρέχοντας εισόδημα σε περισσότερα από 100 εκατομμύρια ανθρώπων και τροφή σε πάνω από ένα δισεκατομμύριο.
