: Μπορεί η πανδημία να έχει δυσχεράνει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις αλλά το μέγα ερώτημα που γεννιέται είναι εάν οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν μία όμορφη σχέση, εάν είναι ικανοί δηλαδή.
Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν άνθρωποι που όλοι τους έχουμε συναντήσει που δεν μπορούν να κάνουν μία σχέση ή ακόμα καλύτερα δεν μπορούν να κρατήσουν μία σχέση.
Γιατί όμως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κρατήσει μία σχέση;
Για έναν τέτοιο άνθρωπο δεν υπάρχουν κανόνες και δεν δίνουν καμία βάση σε αυτούς. Προσπαθούν να δημιουργούν μία πλασματική εικόνα προς το νέο αυτό άτομο που γνωρίζουν (σχέσεις). Προσπαθούν να μπουν στη ζωή ενός ανθρώπους με το καλύτερό τους προσωπείο, δείχνουν τρομερό ενθουσιασμό, κάνουν όνειρα για γραφικά σπιτάκια σε νησιά, για οικογένεια με σκυλιά και γατιά. Αλλά μέχρι πότε;
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δημιουργεί συνθήκες (σχέσεις) έτσι ώστε να τεστάρει τον άνθρωπο που έχει μπει στη ζωή του. Δημιουργεί περιστατικά έτσι ώστε να σας οδηγήσει στα άκρα, σαν δημιουργεί επίτηδες ανασφάλειες προκειμένου να δοκιμάσει τα όρια του έρωτά σου απέναντί του ή της αγάπης σου.
Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα θεατρικό. Αυτός ο άνθρωπος στην ουσία δεν είναι ερωτευμένος. Είναι μάλλον αλλά όχι με εσάς. Είναι ερωτευμένος με την ερωτευμένη δική του εκδοχή. Είναι ερωτευμένος με την εικόνα του και με αυτό που θέλει να βγάλει προς τα έξω. Ότι είναι ευτυχισμένος δηλαδή και πως κατέκτησε έναν δύσκολο στόχο… εσάς δηλαδή.
Αυτός ο άνθρωπος όμως δεν θα μείνει εκεί. Όταν σε αυτή τη σχέση αρχίζει να νιώθει την ουσιαστική επαφή τότε δεν το αντέχει. Όσο πιο ουσιαστική επαφή έρχεται προς το μέρος του τόσο αυτός φοβάται και στη συνέχεια τρέχει μακριά. Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να αγαπήσουν ούτε να αγαπηθούν απλά δημιουργούν κόσμους μέσα στους οποίους χάνονται κι αυτοί σαν ανθρωπάκια που είναι!
Η συμπεριφορά αυτών των πλασμάτων είναι σαν να μαζεύουν εμπειρίες για το πώς μπορεί να ξεκινήσει μία σχέση. Σε αυτά έχουν γίνει πολύ καλοί αλλά δεν μπορούν ούτε να εξελίξουν μία σχέση αλλά ούτε και να φύγουν όμορφα μέσα από μια σχέση ή έστω αν όχι όμορφα έστω σωστά.
Στην ουσία όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν φταίνε. Πολλά βάσανα κουβαλούν μέσα στην ψυχή τους προερχόμενα κυρίως από το άρρωστο οικογενειακό τους περιβάλλον και έχουν μάθει να κρύβονται πίσω από την εικόνα του εκμεταλλευτή των ανθρώπων. Και δυστυχώς έτσι συμπεριφέρονται.
Αυτοί οι άνθρωποι όμως στην ουσία τους πονούν. Πονούν γιατί νιώθουν πως είναι συναισθηματικά ανάπηροι. Δεν το ξέρουν αλλά κάτι ξέρουν πως δεν είναι σωστό στην ψυχή τους. Συμπεριφέρονται χυδαία σε ανθρώπους αλλά και οι ίδιοι νιώθουν βρώμικοι έχοντας μαζέψει μέσα στο υποσυνείδητό τους τόσους ανθρώπους από τους οποίους πέρασαν, τους εκμεταλλεύτηκαν και έτρεξαν μακριά. Αν σκεφτεί ένας τέτοιος άνθρωπος πόσες φωνές πονεμένων ανθρώπων έχει μέσα στο κεφάλι του και προσπαθεί να τις συμπιέσει παριστάνοντας πως περνάει μία υπέροχη και ανέμελη ζωή.
Οι άνθρωποι αυτοί πονούν πραγματικά. Φυγοπονούν τρομαγμένοι από το μεγαλείο του έρωτα και της πραγματικής αγάπης. Οι άνθρωποι αυτοί απουσιάζουν από μέσα τους. Έτσι έχουν μάθει και έτσι συμπεριφέρονται προσπαθώντας να σκορπίσουν απογοήτευση προκειμένου να πείσουν τον εαυτό τους πως έτσι είναι τα πράγματα, γιατί τα υπόλοιπα, όμορφα αλλά δύσκολα δεν μπορούν. Απλά δεν μπορούν (σχέσεις).
Με όλη αυτή τη συμπεριφορά ένας τέτοιος άνθρωπος αφήνει ένα δικό του κομμάτι σε κάθε άνθρωπο που γνωρίζει. Είναι ικανός μέσα σε καραντίνα ενός μήνα να συνομιλεί και με 30 ανθρώπους συγχρόνως τάσσοντας αιώνια αγάπη. Μέσα σε ένα μήνα αυτός ο άνθρωπος παρέδωσε ένα μικρό του κομμάτι δηλαδή σε 30 ανθρώπους (σχέσεις). Και το αποτέλεσμα; Ούτε μισό σε αγαπώ να μην έχει μείνει για τους ίδιους.
Φοβούμενοι λοιπόν μην καούν από την αγάπη και να τη μοιράσουν, προσπαθούν να διαρκούν με το να σκορπούν το κορμί τους από εδώ και από εκεί. Σκόρπιοι άνθρωποι θα έλεγαν μερικοί. Και ίσως να είναι έτσι, αλλά όπως και να έχει πρέπει να ξέρουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι βαθιά μέσα τους πονούν.
