Οι συναισθηματικοί απατεώνες στις σχέσεις δεν είναι λίγοι και δυστυχώς στις ημέρες μας σίγουρα δεν μπορεί να πει κάποιος πως είναι και η εξαίρεση, αλλά κοντράρονται στα ίσια με τον κανόνα.
Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου μιλά για αυτό το φαινόμενο και εξηγεί τους τρόπους που μπορούμε να τους εντοπίσουμε αυτούς τους ανθρώπους που θα προσπαθήσουν να μας ταλαιπωρήσουν.
Όπως εξηγεί όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται αγάπη και ασφαλή συναισθηματικό δεσμό, που σημαίνει πως ένας άνθρωπος χρειάζεται φροντίδα, όπως τα βρέφη έχει από τους γονείς του. Όταν ένα παιδί νιώθει αυτή την αγάπη τότε αυτός ο άνθρωπος γίνεται ένας ψυχικά υγιής άνθρωπος.
Η έλλειψη όμως της αγάπης κάνει τους ανθρώπους ευάλωτους στους λεγόμενους απατεώνες στις σχέσεις. Για αυτό το λόγο πολλοί ενήλικες άνθρωποι ζουν μόνοι τους.
Εάν είμαστε ελεύθεροι, χωρίς αγάπη και χωρίς έρωτα τότε, νιώθουμε το κενό, λείπει κάτι πολύ σημαντικό από τη ζωή.
Τι γίνεται όμως όταν δεν ξέρουμε εάν μας αγαπάει ο σύντροφός μας; Εάν υπάρξει αυτό το ερώτημα μέσα σε μία σχέση τότε κάτι συμβαίνει. Ένας άνθρωπος που μας αγαπάει και θέλει να είναι μαζί μας, τότε αυτός ο άνθρωπος μας γεμίζει, νιώθεις ασφαλής. Εάν νιώσει όμως ένας άνθρωπος σε μία σχέση, μόνος του, νιώθει κενό, τότε υπάρχει πρόβλημα, γιατί εάν μας αγαπάει κάποιος φαίνεται την ώρα που τον έχουμε περισσότερο ανάγκη.
Αυτός που μας αγαπάει πραγματικά, χαίρεται με τη χαρά μας και λυπάται για τη λύπη μας. Εάν είναι αδιάφορος τότε υπάρχει πρόβλημα. Εάν ο σύντροφός μας έχει μυστικά από εμάς ή αφήνει κενά με μη πιστευτές δικαιολογίες όπως για το γεγονός ότι δεν σήκωνε το τηλέφωνο, τότε πάλι υπάρχει πρόβλημα. Ένας άνθρωπος που πρέπει να μας υποψιάσει είναι πως δεν θα μιλήσει για τον πόνο του και κυρίως για το φόβο του.
Βέβαια θα μπορούσε κάποιος να πει πως ένας άνθρωπος δεν θέλει να μιλάει για το φόβο του, αλλά τότε αυτό σημαίνει πως αυτός ο άνθρωπος συνειδητά επιλέγει να μην έχει επαφή με τον εαυτό του, να μην έχει αυτογνωσία και τότε αυτός ο άνθρωπος σταδιακά αποξενώνεται από τους πάντες. Τότε αυτός ο άνθρωπος πρέπει να βρει το θάρρος και να πάρει το ρίσκο να μοιραστεί το φόβο του, τις ανησυχίες του και τα κόμπλεξ του.
Η Θέκλα Πετρίδου αναφέρεται και στους αυτοκαταστροφικούς ανθρώπους λέγοντας πως αυτοί οι άνθρωποι δεν αγαπούν τον εαυτό του και μπαίνουν διαρκώς σε διαδικασίες που του κάνουν ζημιά, τότε μπορεί αυτός ο άνθρωπος να πέσει θύμα απατεώνων στις σχέσεις ή να γίνει ΑΥΤΟΣ απατεώνας στη σχέση.
Το άτομο που έπεσε θύμα ενός τέτοιου απατεώνα της σχέσης δεν είναι βλάκας είναι απλά άνθρωπος και δεν πρέπει να ντρέπεται για αυτό. Οι απατεώνες των σχέσεων είναι δεξιοτέχνες των συναισθημάτων άλλωστε. Στην αρχή σου φτιάχνουν ένα παραμύθι, σε γεμίζουν συναισθηματικά, σε κάνουν να νιώθεις πως είσαι πάνω στα σύννεφα. Από τις πρώτες ημέρες της γνωριμίας χτίζουν ένα έντονο συναίσθημα και μετά βρίσκεσαι χωρίς ασφάλεια, χωρίς αγάπη και ενδεχομένως και χωρίς χρήματα.
Η ψυχολόγος μας μιλάει για το πως νιώθουν αυτοί οι απατεώνες των σχέσεων όταν βλέπουν το θύμα του να σπαράζει από τον πόνο που οι ίδιοι προκάλεσαν. Δεν νιώθουν πιθανότατα τύψεις γιατί είναι διαταραγμένες προσωπικότητες αλλά νιώθουν πόσο κρίμα είναι γιατί θα μπορούσαν να επωφεληθούν ακόμα περισσότερο εάν ήταν ΙΚΑΝΟΙ να πάρουν αγάπη γιατί εκτός χρήματα, εκτός από διευκολύνσεις, αυτός ο άνθρωπος (εννοούμε το θύμα) θα μπορούσε να με είχε γεμίσει από αγάπη και να έχω έναν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό με αυτό τον άνθρωπο στις σχέσεις.
Το σίγουρο είναι πως μία σχέση συμφέροντος δεν μπορεί με τίποτα να μετεξελιχθεί σε μία σχέση αγάπης και για αυτό οι άνθρωποι με ενσυναίσθηση που ξέρουν να αγαπούν θα πρέπει να προσέχουν αυτούς τους απατεώνες.
