Η σελινόριζα είναι μία από τις τρεις ποικιλίες του σέλινου και προέρχεται από τη λεκάνη της Μεσογείου και έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορες παρασκευές από την αρχαιότητα ακόμη, αλλά η δημοτικότητά της κορυφώθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η χρήση της εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη.
Η σελινόριζα αναφέρθηκε στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια (Ηλιάδα – Οδύσσεια) ως σέλινον. Η σελινόριζα καλλιεργήθηκε ως φαρμακευτική καλλιέργεια σε ορισμένους πρώιμους πολιτισμούς, καθώς περιέχει μια φυτική ένωση που ονομάζεται απιγενίνη, η οποία χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική ως αντιφλεγμονώδης παράγοντας.
Η χρήση της σελινόριζας προσφάτως άρχισε να απλώνεται σε όλη την Ελλάδα, αν και οι Ηπειρώτες συνήθιζαν από παλιά να την καλλιεργούν και να τη χρησιμοποιούν στο περίφημο πρασοσέλινό τους.
Έχει πολύ φτωχό φύλλωμα και μεγάλη σαρκώδη ρίζα. Στην αγορά συνήθως τη βρίσκουμε με κομμένα τα φύλλα. Το βάρος της ποικίλει από 500 γραμμάρια έως και 2 κιλά και συλλέγεται το φθινόπωρο όταν τα φύλλα της αρχίζουν να κιτρινίζουν.
Διατηρείται στην ψύξη του ψυγείου για 3 – 4 εβδομάδες μέσα σε σακούλα πάνινη ή νάιλον που έχουμε τρυπήσει εδώ κι εκεί ώστε να αναπνέει.
Η σελινόριζα έχει ξεχωριστή γεύση και χρησιμοποιείται πολύ στις δίαιτες γιατί έχει ελάχιστες θερμίδες και λειτουργεί και ως λιποδιαλυτικό. Ακόμη, έχει σιουρητικές ιδιότητες, βοηθά στην καταπολέμηση οιδημάτων και δρα ευεργετικά σε περιπτώσεις δυσπεψίας.
Τσέκαρε κι αυτά:
