Είναι από αυτά τα μεσημέρια του Σαββάτου που αποφασίζεις να κατέβεις στο κέντρο και να χαζέψεις όλα όσα δεν μπορείς στη γειτονιά σου.
Και εμείς από το Μοναστηράκι βρεθήκαμε περπατώντας στη Μιχαήλ Βόδα, κάτω από την Αχαρνών. Δίψα και πείνα με τόσο ποδαρόδρομο, αλλά εμφανίστηκε μπροστά μας ως δια μαγείας ένας φούρνος με την επωνυμία Το Ηπειρωτικό.
Απέξω έμοιαζε με έναν απλό συνοικιακό φούρνο, αλλά μέσα έκρυβε διαμάντια πραγματικά.
Μας υποδέχθηκαν δύο νέα παιδιά που έχουν το φούρνο, δύο αδέλφια, ο Νίκος και η Χρυσούλα Τσεμπελή. Μας είδαν και κουρέλια από το περπάτημα και μας πρόσφεραν μελομακάρονα και κουραμπιέδες για το καλώς ήρθες.
Και τα δύο μύριζαν μαμά και δεν είχαν καμία σχέση με τα τυποποιημένα που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Ο καφές και το νερό είχαν ετοιμαστεί πριν καν ανοίξουμε το στόμα μας οπότε είχαμε την ευκαιρία να αρχίσουμε να χαζεύουμε τριγύρω όλα είχε φτιάξει ο baker, Νίκος.
Τελικά μετά από μία περιήγηση μέσα στο μαγαζί με τα σάλια να πέφτουν στο έδαφος, αποφασίσαμε να φάμε μία μηλόπιτα ο καθένας και τότε ήρθε η απόλυτη ηδονή.
Εμείς πάντως μετά το σημερινό αποφασίσαμε να κάνουμε συχνά τέτοιους περίπατους και φυσικά να καταλήγουμε πάντα στο φούρνο “Το Ηπειρωτικό” στη Μιχαήλ Βόδα.
Δοκιμάστε το και θα μας θυμάστε για πάντα!
